Hamar urte generaman bere arrastorik gabe. Gerra amaituta ezkutatu egin zen, gu arriskuan ez jartzearren. Hamarkada bakarti horren ostean tabernan ikusi nuenean tinko-tinko begira geratu nintzaion. Zoriak ekarri zuen berriz nire bizitzara. Denborak ez zuen gupidarik izan mutil izandako gizon harekin. Eskuineko hankaren zati bat falta zuen eta herrenka zebilen. Begietan ez zen damurik nabari, baina bai bihotzak erdibitzeko adina etsipen. Bere aurpegiak izugarrizko mina islatzen zuen, hainbat lagunen galerak eraginda ziurrenez. Ez zen inoiz gehiago nik ezagututako mutil eztia izango, duela hamarkada bat baino gehiago hila zen hura. Oroitzapena besarkatu nuen azkeneko aldiz.

Ane Rodriguez

Botikazar BHI

*Batxilergo ataleko ipuin irabazlea